Op 5 maart heb ik online de Global Leadership Summit gevolgd. De week daaropvolgend heb ik de opnames nog een paar keer (gedeeltelijk) bekeken. Prachtig, want zo kon ik bepaalde delen nog beter in me opnemen.
Die, die of die
Korte tijd daarna ontving ik een mail van mijn gemeente dat de wekelijkse gebedsavond niet door kon gaan omdat de leiders positief getest waren. Er was toen veel coronagerelateerd lijden in onze gemeente. Ik schrok: het kan toch niet zo zijn dat we geen gebedsdienst hebben nu er zóveel nood is? Meteen schoot het door me heen dat ‘die’, ‘die, of ‘die’ het dan toch wel kon leiden? Toen ik er verder over nadacht, begon er echter iets in mij te borrelen en ik geloof dat God dat deed. Ik besprak het met mijn vriend, die mij aanmoedigde om iets te doen. Hoe dan? Met wie? Ik zette een gebedsoproep uit naar een aantal gemeenteleden, waar één zuster op reageerde. De volgende dag reageerde nog iemand met wie ik samen bad en die mij ook bemoedigde.
Innerlijke zoektocht
Toen begon het, de innerlijke zoektocht: gebed is nodig, maar hoe dan? Met wie dan? Hoe pak ik dat aan? Kan ik dat wel? Het openingsfilmpje van de GLS dat ik diverse keren had bekeken (en eerst té Amerikaans vond) kwam in mijn hoofd: “I am a leader. But what if I fail? I am enough”. Andere uitspraken en onderwerpen die voorbij waren gekomen tijdens de GLS kwamen in mijn gedachten, zoals: leiderschap in tijden van crisis, wat voor tools heb je ervoor nodig, psychologische veiligheid, consistency.
Op de juiste tijd
In de dagen die daarop volgden kwamen allerlei elementen bij elkaar: de aanmoediging, de voorbeelden hoe ik collega’s Zoom-meetings heb zien leiden, het je bewust worden van je onbewuste bekwaamheden door mijn opleiding en vooral ook de GLS-sessies. Die kwamen op de juiste tijd, als onmisbare tools om me sterk genoeg (‘equipped’) te voelen om dit op te zetten. Het resulteerde in tweemaal daagse gebedsmeetings via Zoom, dat nu al een aantal weken draait. Het vervult een behoefte van de gemeenteleden om in verbondenheid met elkaar te bidden, en, meer nog, we zien God zegenen en helen.
I am a leader
God gaf me iets op mijn hart om te doen, maar voor de uitvoering heeft de GLS mij op de juiste tijd geholpen om te ontdekken hoé ik het moest doen. Hierbij heeft het filmpje ‘I am a leader’, dat ik grappig genoeg eerst té Amerikaans vond, een hoofdrol gespeeld. Dus, GLS team: enorm bedankt. Mede door de GLS kan ik een leider zijn in deze coronatijd!
Eveline
